شرایط بهره مندی ازقرآن:

1-پاکی درون:

باقرآن باید مثل آینه مواجه شد؛پاکیزه،برّاق وبی زنگار؛تاقرآن دردل مامنعکس شود.قرآن باید درجان ما انعکاس پیداکند؛این ،همیشه وبرای همه نیست،برای کسانی است که دلشان راباصفای باطن ونفس پاکیزه کنند؛باایمان،باباور وباقبول باقرآن مواجه شوند؛والّاکسانی که دل معاند دارند،بنای برنشنیدن ونفهمیدن دارند،نوای قرآن،کلام قرآن وپیام قرآن دردل آنها اثری نمی کند؛

“ولوانّنانزّلناالیهم الملائکه وکلّمهم الموتی وحشرنا علیهم کلّ شیءقبلاماکانوا لیؤمنوا الّاأن یشاء الله”

اگربرای برخی افراد،زمین رابه آسمان بدوزی،این دلِ ناباور وزنگار گرفته،نزدیک نمی شود وایمان نمی آورد.لذاقرآن راهم می خواند ولی به آن نزدیک نمی شود.

2-پرهیز از مادی گرایی:

ماوقتی دردنیاغرق می شویم،خودرامحروم می کنیم،مانباید خودراازقرآن محروم کنیم.امروزدنیای اسلامی متأسفانه خودرامحروم کرده است وماامت اسلامی ،خودرامحروم کرده ایم.

بیانات مقام معظم رهبری دردیدارباقاریان قرآن کریم درتاریخ84/7/14

ادامه دارد…

درشهر حلّه مقامی است به نام مقام امام زمان(علیه السلام)آشیخ حسین حلی آنجا زندگی می کرد.آشیخ حسین خیلی عاشق ومنتظر امام زمان (علیه السلام)بود.یک بار خیلی گریه می کندکه آقاچراشما تشریف نمی آورید.مامنتظر شما هستیم.بعداز مدتی اصرار زیاد،دربیداری محضرآقا مشرف می شودواز حضرت سؤال می کند:آقا چراشما نمی آیید؟این همه دوست دارید!حضرت فرمودند:این ها هنوز به کمال نرسیده اند.یک شب جمعه منزل شما می آییم.شما از1000نفردوستداران ما،40نفرراانتخاب کن.بدون اینکه کسی بفهمد دوگوسفند هم تهیه کن وبالای پشت بام بگذار.فلان قصاب هم که از منتظران ماست،دعوت کن.

آشیخ حسین چهل نفر راگلچین می کند وپنهانی به آن ها می گوید که آقا منتظر شماست.

وقتی همه ی مهمانان آمدند،یک وقت نور درخشنده ای آمد وبه سمت پشت بام رفت.همه فقط نوررادیدند.ناگهان از بالای پشت بام صدای حضرت بلند شد.آشیخ حسین که قبلا آقارادیده بود صدای حضرت راشناخت که فرمود:آشیخ حسین! قصابی که گفتم آوردی؟گفت:بله آقا!حضرت فرمود:بفرستش بالا.وقتی قصابرفت بالای پشت بام،حضرت آرام به اوفرمود:یکی از گوسفندها راسرببر.قصاب گوسفندی راروبه قبله کرد ،بسم الله الرحمن الرحیم گفت وسرش رابرید.

خون های گوسفند از ناودان توی حیاط ریخت.منتظران نگاهی به هم انداختند،شک برشان داشت،دردلشان همهمه افتاد.چه کنیم؟

ده دقیقه گذشت.آقافرمودند:آشیخ حسین خودت هم بیا بالا.وقتی آشیخ حسین بالا رفت،حضرت به قصاب فرمودند:گوسفند دوم راهم سرببر.قصاب گوسفند دوم را هم سربریدند.دیدند دوباره خون تازه از ناودان آمد.مهمانان باخودگفتند الفرار!وقتی آشیخ حسین واین قصاب که بهترین ما هستند سرشان رفته ما دیگر کشته شدنمان حتمی است.

دراین لحظه حضرت به آشیخ حسین فرمودند:منتظران ماکجاهستند؟آشیخ حسین رفت پایین ودید که همه در رفتند.

این ها منتظر نبودند.

منتظرواقعی کسی است که از مال،ازجان،ازهمه ی وجودش بگذرد.

حجت الاسلام فرح زاد

درشهر حلّه مقامی است به نام مقام امام زمان(علیه السلام)آشیخ حسین حلی آنجا زندگی می کرد.آشیخ حسین خیلی عاشق ومنتظر امام زمان (علیه السلام)بود.یک بار خیلی گریه می کندکه آقاچراشما تشریف نمی آورید.مامنتظر شما هستیم.بعداز مدتی اصرار زیاد،دربیداری محضرآقا مشرف می شودواز حضرت سؤال می کند:آقا چراشما نمی آیید؟این همه دوست دارید!حضرت فرمودند:این ها هنوز به کمال نرسیده اند.یک شب جمعه منزل شما می آییم.شما از1000نفردوستداران ما،40نفرراانتخاب کن.بدون اینکه کسی بفهمد دوگوسفند هم تهیه کن وبالای پشت بام بگذار.فلان قصاب هم که از منتظران ماست،دعوت کن.

آشیخ حسین چهل نفر راگلچین می کند وپنهانی به آن ها می گوید که آقا منتظر شماست.

وقتی همه ی مهمانان آمدند،یک وقت نور درخشنده ای آمد وبه سمت پشت بام رفت.همه فقط نوررادیدند.ناگهان از بالای پشت بام صدای حضرت بلند شد.آشیخ حسین که قبلا آقارادیده بود صدای حضرت راشناخت که فرمود:آشیخ حسین! قصابی که گفتم آوردی؟گفت:بله آقا!حضرت فرمود:بفرستش بالا.وقتی قصابرفت بالای پشت بام،حضرت آرام به اوفرمود:یکی از گوسفندها راسرببر.قصاب گوسفندی راروبه قبله کرد ،بسم الله الرحمن الرحیم گفت وسرش رابرید.

خون های گوسفند از ناودان توی حیاط ریخت.منتظران نگاهی به هم انداختند،شک برشان داشت،دردلشان همهمه افتاد.چه کنیم؟

ده دقیقه گذشت.آقافرمودند:آشیخ حسین خودت هم بیا بالا.وقتی آشیخ حسین بالا رفت،حضرت به قصاب فرمودند:گوسفند دوم راهم سرببر.قصاب گوسفند دوم را هم سربریدند.دیدند دوباره خون تازه از ناودان آمد.مهمانان باخودگفتند الفرار!وقتی آشیخ حسین واین قصاب که بهترین ما هستند سرشان رفته ما دیگر کشته شدنمان حتمی است.

دراین لحظه حضرت به آشیخ حسین فرمودند:منتظران ماکجاهستند؟آشیخ حسین رفت پایین ودید که همه در رفتند.

این ها منتظر نبودند.

منتظرواقعی کسی است که از مال،ازجان،ازهمه ی وجودش بگذرد.

حجت الاسلام فرح زاد

بزرگی فرمود:اکثرمردم نوکرزمانند،عده کمی نوکرامام زمانند.

خصوصیات نوکر زمان:همه دروغ می گویند،اوهم دروغ می گوید،همه ماهواره می گیرند،اوهم می گیرد،همه بیراهه می روند،اوهم بیراهه می رود.تورقاص ها می رقصد،تونماز خوان ها نماز می خواند.

نوکر زمان است،نان به نرخ روز خور است.

اما عده ی کمی نوکر امام زمانند.امر امام زمان چیه؟نوکر امر باشیم،نوکر امام زمان باشیم.

یوسف صدّیق عبدخداشد به آنجارسید.

امازلیخا استقامت کرد.اگرکسی خیلی استقامت داشته باشد قطعا یک روز به جایی می رسد.

حجت الاسلام فرح زاد

ما،درماه رمضان دردعای بعد از نماز می گوییم:یاذاالمنّ ولایمنّ…خدایا ما منت پذیر توییم هیچ کس برتومنت ندارد،هیچ کس طلبکارتونیست.اگریک وقت نماز امام زمان خواندی وگریه کردی خود راطلبکار نبین،خودرابدهکار ببین.از اینکه به تواجازه دادند مسجد جمکران بیایی ونماز امام زمان بخوانی سجده شکر ونماز شکر به جابیاور.

روایت داریم از امام زمان (علیه السلام)که :ازمهم ترین واجبات سجده شکر است.

سجده شکربعدازنمازهامستحب مؤکداست. بعضی ازعلما واجب می دانند.به سجده برو وبگو:شکرًا شکرًا شکرًا

خیلی ها درعمرشان توفیق پیدانمی کنند سجده شکر به جا آورند.

این دعا به ما می گوید خدایا توبه ما منت دادی.امام زمان به ما منت داده،مانفس کشیدنمان هم به برکت امام زمان(علیه السلام) است.

اگرهم حاجت داریم باید التماس کنیم،تضرع کنیم،خواهش کنیم،تمناکنیم،نه اینکه باطلبکاری بخواهیم.

آدم احمق وجاهل،دورکعت نماز که می خواند،سرش را این ور وآن ور می کند ومی گوید:پس چراجبرئیل به من نازل نشد؟

نه آقاجان!ماهمیشه بدهکاریم.ممنون خداباید باشیم که به ما اجازه وتوفیق دادکه اورایاد کنیم.

حجت الاسلام فرح زاد