ایمان معنایش این است که مؤمنان ازخدامی ترسند،ازغیرخدانمی ترسند.آنها متوجه اند،ولی ماازخدانمی ترسیم،چون خبرنداریم عذاب اوچگونه است.عذاب خداعذابی است که تمام عذاب های دنیا،یک نمونه ازآن نیست.عذاب خدادرعین اینکه عذاب است،ظلم نیست.خدامی گوید من برکاتم رااز شمابرداشتم،بروید دنبال کارتان؛نه خورشیدی،نه ماهی ،نه هوایی،نه دریایی،نه عقلی،نه چشمی، نه دستی….اگرهمه چیز ازانسان گرفته شودچه می شود؟

اگریک چشم یادستت دردبگیرد،همه جارابه هم می ریزی!

معنای عذاب الهی این است که خدارحمتش رابه کلی ازانسان بردارد.مگراین قابل تحمل است؟همان لحظه جهان به هم می ریزد.

خاشعان کسانی هستند که به معاد معتقدند ومی دانند بعداز این نشئه،درنشئه ای دیگر،دارجزاست.آنجا،دار حساب است.حرکت چشم هم شاید مورد حساب باشد.مگرمی شود بی حساب باشد؟اگرحساب باشدآدم حواسش راجمع می کند.

اگرمی بینیدصبح تابه شامِ برخی افراد،یادروغ است ویا غیبت ویاتهمت،به خاطر این است که نمی ترسند.نمی فهمند خدایی هست.اگربفهمدفردایکایک اعمالش مورد مؤاخذه است که:چراغیبت دیگران راکردی؟چراتهمت زدی؟چراآبروی کسی رابردی؟کنترل می شود.خوفی که ازدستگاه خداپیدامی شود،ازتمام جهان پیدانمی شود.

نردبان آسمان-مجموعه ای ازدرسهای اخلاق آیت الله بهاءالدینی