راه تحصیل محبت وتحکیم آن درقلب،پاکسازی درون از مشاغل وتعلقات دنیوی است واین مهم با تفکروذکرخدامیسر می شود.قلب انسان چون ظرفی است که دریک زمان،دومظروف رادرخودنمی پذیرد.پس برای تحصیل محبت خداباید قلب راازمحبت غیر او پاک کرد،چون هیچ کس را دوقلب نداده اند.

کمال محبت آن است که خداراباتمام قلب دوست بداری،زیرا تازمانی که انسان به دیگری نظر دارد،گوشه ای از قلبش به او مشغول است وبه همان مقدار از محبت به خدا محروم است.

برگرفته از کتاب تولی وتبری اثر علی محمد حیدری نراقی